Hor(k)deur

Ik koop een hordeur voor mijn slaapkamerdeur. De oude is stuk en aan vervanging toe.

Ik wil een goede kwaliteit en daar betaal je ook voor, merk ik. Omdat de deur op maat gemaakt moet worden, vraag ik mijn vader om me te helpen.  

We pakken de doos uit. Geen handleiding. Dat is gek. We kijken nog eens tussen de vele onderdelen. Niets. Dan Google en YouTube maar raadplegen. Daar zal vast een instructiefilmpje of handleiding te vinden zijn voor een 'vaste' hordeur. Op één instructiefilmpje (van een rolhordeur) na, valt er niets te vinden.

Ik bel met de winkel waar ik mijn hordeur gekocht heb. Ze zijn verbaasd dat er geen handleiding in de doos zit. We eindigen het gesprek met de afspraak dat we naar hun toe komen met het hele pakket aan onderdelen. We laden de auto in en daar gaan pa en ik. Een alleraardigste en behulpzame jongeman legt ons uit hoe het werkt. Het is ons (eigenlijk meer mijn pa) duidelijk hoe we te werk moeten gaan. De vriendelijke jongeman informeert ons dat hij op internet ook geen nadere informatie heeft kunnen vinden. Mijn verbazing hierbij maak ik nogmaals kenbaar.

Thuis laden we de auto weer uit en beginnen aan de uitdaging. Ik bewonder de rust van mijn vader. Twintig jaar geleden zou de hordeur zomaar in kleine stukjes ergens op een niet nader te bepalen plaats kunnen belanden.

Het is toch wel een gepruts. De kwaliteit van de schroeven is om te huilen. Het gaat erg moeizaam om ze in het ijzeren frame te boren. Er zit al aardig wat tijd in het monteren van de hordeur. We besluiten om hem toch maar even weg te zetten.

Het verbaast me eigenlijk niets dat er geen handleiding in de doos zat.

Wat een hor(k)deur!