Uit flauwekul pak ik mijn bankpasje en druk deze tegen mijn
voorhoofd. Het bankpasje blijft plakken. Mijn collega’s liggen in een deuk. De huid
op mijn voorhoofd is vettig waardoor het bankpasje blijft zitten.
Een collega springt hierop in. Ze heeft ook een vettige en
glimmende huid. Sinds kort heeft ze hiervoor een fijne crème van Lancôme. Haar
huid is minder vet en glimt niet meer. Bij drogisterij Roelofsen is ze hierover
geadviseerd. ‘Misschien is het ook wel
wat voor jou’ zegt ze.
In mijn pauze loop ik naar drogisterij Roelofsen. Drogisterij
Roelofsen was jaren geleden dé drogisterij in ’s-Heerenberg. Je werd er altijd
goed en leuk geholpen.
Ik loop naar binnen. Mevrouw Roelofsen kijkt me vriendelijk
aan en vraagt wat ze voor me kan doen. Ik doe haar mijn verhaal en zeg dat een
collega hier een fijne crème van Lancôme heeft gekocht. Een crème voor een
glimmende voorhuid. ‘Wat zeg ik nu?!?’
Ik corrigeer mezelf direct en roep wat harder ‘VOORHOOFD!’ Het kwaad is al
geschied…
Mevrouw Roelofsen vertrekt werkelijk geen spier! Terwijl ik
het liefst door de grond wil wegzakken met het schaamrood op mijn kaken. Ik
krijg het warm. Verschrikkelijk! ‘Ze doet
alsof ze het niet gehoord heeft. Of zou ze het echt niet gehoord hebben? Nee, dat
kan niet! Dit moet ze gehoord hebben.’
Zo snel als ik kan, reken ik het tubetje crème af en maak
dat ik wegkom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten