Verlangen

Jouw wang raakt de mijne. Kleine stoppeltjes prikkelen mijn wang. De muziek staat hard en het is rumoerig. Onze gezichten zijn dicht bij elkander om elkaar beter te verstaan. Doordat we zo dicht bij elkaar staan, raakt mijn neus jouw krullende haar. Ik vraag me af wat je in je haar hebt gedaan. Het ruikt zalig.

Heel even praat ik met je. Ik denk dat het nog geen minuut geweest zal zijn. Het is leuk om je weer even te zien. Ik vraag hoe het met je gaat. Het gaat goed met je. Dat is fijn te horen. In je ogen zie ik ook dat het goed met je gaat. Dan vervolg ik mijn pad en scheiden onze wegen.

Dagen daarna blijf je in mijn gedachten. Het moment dat jouw huid mijn huid raakte, bracht een bepaald gevoel bij me teweeg. Een zoet verlangen. Het geeft me het gevoel dat ik heel erg dicht in de buurt ben van het gevoel van thuiskomen. Het wakkert een bepaalde zucht in me aan. Een gevoel dat geruime tijd in een soort van sluimerstand staat.

Nu ik het zo van me afschrijf, bedenk ik me hoe bijzonder en magisch het is welk gevoel mensen soms in je kunnen losmaken. Ook al kan ik er voor nu niets mee, ik koester het gevoel. 

Wie weet komt er ooit iemand in mijn leventje die mij het gevoel van thuiskomen geeft. Mocht dit niet zo zijn, niet getreurd, ik blijf genieten en maak er wat moois van. Ik heb een mooi leven. :)