Er wordt aangebeld. Ik doe open.
Een alleraardigst jonge blonde dame staat stralend voor me. Ik schat haar begin twintig. Vriendelijk en met opgewekte stem vraagt ze hoe mijn dag was. Dan vraagt ze wat ik zou willen. Ik zeg haar dat ik zou willen dat mensen wat aardiger voor elkaar zijn. Veel mensen oordelen en veroordelen. Hebben een mening over een ander. Ik vind dat mensen wat meer naar zichzelf zouden moeten kijken.
Ze begint haar verhaal over armoede in de wereld. Tijdens het gesprek komen de onderwerpen oorlog en wanhoop aan bod. In zeer korte tijd zijn we er beiden over eens dat we elkaar als mens meer moeten respecteren. En dat we ook liever en meer behulpzaam voor de medemens zouden moeten zijn.
Ik sluit af met de woorden, dat als ieder mens zich zou bedenken dat, hetgeen je een ander aandoet je in drievoud terug zou krijgen, dan zou de wereld er heel anders uitzien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten