Een poosje geleden zat ik samen met een vriendin aan de bar.
Het was tijd voor onze tweemaandelijkse kwartaalborrel. (Ik hoor je denken ‘tweemaandelijks' en 'kwartaal'? Klopt! Het is een leuk excuus om
elkaar wat vaker te zien.)
We zijn lekker aan de praat. Aan de zijkant van de bar
zitten drie vrienden. Zij praten lekker mee. De onderwerpen van gesprek zijn
divers. Dan ineens komt het onderwerp op een uitzending van ‘Jambers’. (Een Belgische journalist en
televisieprogrammamaker die vaak excentrieke figuren interviewde voor zijn
reportageprogramma). Iemand in zijn programma draagt een kuisheidsgordel.
Vriendinlief naast mij, vertelt dat één op de drie mensen een kuisheidsgordel draagt. We kijken haar verbaasd aan. Dat is best veel, één op de drie mensen. Hierover zijn we het allemaal eens. Dan zegt een van de drie heren dat hij zeker weet dat hijzelf en zijn vriend rechts van hem geen kuisheidsgordel draagt. Hij kijkt de vriend links van hem aan en zegt ‘Dan moet jij er dus een hebben!’
Vriendinlief naast mij, vertelt dat één op de drie mensen een kuisheidsgordel draagt. We kijken haar verbaasd aan. Dat is best veel, één op de drie mensen. Hierover zijn we het allemaal eens. Dan zegt een van de drie heren dat hij zeker weet dat hijzelf en zijn vriend rechts van hem geen kuisheidsgordel draagt. Hij kijkt de vriend links van hem aan en zegt ‘Dan moet jij er dus een hebben!’
We proesten het uit van het lachen.
Leuk je weet maar nooit
BeantwoordenVerwijderen