Mijn collega helpt een klant. De klant vertelt dat hij een lang weekend naar België gaat. Hij heeft er veel zin in. Mijn collega verwerkt de transactie. Ze geeft de Belgische Franken mee en wenst de klant een fijn weekend toe.
Dit speelt zich af in de tijd voor de Euro. De tijd van de Nederlandse
gulden (NLG), de Duitse Marken (DEM), de Belgische Franken (BEF) enzovoort. Elk land had zijn eigen
valuta. Geld pinnen in het buitenland kenden we nog niet.
De maandag erop meldt diezelfde klant zich. Mijn collega
vraagt belangstellend hoe het weekend is geweest. De klant glimlacht en vertelt
dat hij genoten heeft. Hij is bij
aankomst gelijk met zijn partner op een terras in het zonnetje gaan zitten. Ze
hebben genoten van de Belgische biertjes en het lekkere eten. Bij het afrekenen
vertelt de kelner aan de klant dat ze het
geld niet accepteren. De klant krijgt te horen dat hij alleen met Belgische
Franken kan betalen. In plaats van Belgische Franken (BEF) heeft de klant Franse Franken (FRF) meegekregen. Gelukkig vindt de klant het vermakelijk.
Mijn collega biedt haar excuses aan. Ze legt uit dat ze een
correctieboeking zal doen in verband met het waardeverschil in valuta.
Aan het eind van de dag sluiten we af. Onder het tellen van
de boekingsstukjes valt mijn oog op de omschrijving van de correctieboeking.
Ik schiet in de lach. Tranen rollen over mijn wangen.
Ik lees: 'Correctieboeking
BEF groetjes ‘naam collega’ '
Geen opmerkingen:
Een reactie posten