Buitenbaarmoederlijk

‘Ja, ik zie het al. Gefeliciteerd! Je hebt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.’

Verwonderd kijk ik naar mijn tandarts. Hij bestudeert mijn röntgenfoto.

Mijn tandarts vond, een paar jaar geleden, dat het tijd geworden was om een röntgenfoto te maken van mijn gebit. Hij vertelt me met een glimlach dat hij iets in mijn onderkaak ziet. Het lijken kleine tandjes te zijn.

Mijn gedachten schieten gelijk naar een programma wat ik ooit heb gezien. ‘Zou ik restanten van mijn broertje of zusje in mijn kaak hebben?’ In het begin van een vroege zwangerschap, bij eeneiige tweelingen, kan het voorkomen dat de ene foetus omsloten wordt door de andere foetus. De ingekapselde foetus wordt meestal in de buik aangetroffen van de normaal ontwikkelde persoon. Soms wordt de foetus op een andere plaats aangetroffen zoals in de schedel. ‘Dan ben ik wellicht de gelukkige.'

Mijn tandarts adviseert me om een afspraak bij de kaakchirurg te maken. Een paar weken later lig ik bij de kaakchirurg in de stoel om mijn 'mogelijke tweelingbroertje of –zusje' te laten verwijderen. Tijdens het opereren vraagt de kaakchirurg of ik in het verleden medicatie heb gebruikt voor acne. Ik gluur tussen het spleetje van het groene operatiedoek door. Ik bevestig hem (zo goed en kwaad dit kan met zijn handen in mijn mond) dat dit inderdaad zo is. In mijn pubertijd zaten mijn voorhoofd en kin vol met pukkels en puisten. 

Nieuwsgierig als ik ben, vraag ik hem hoe hij dat kan zien. Hij legt uit dat medicatie tegen acne een bijwerking heeft waarbij de schedel kleurt. ‘Je hebt een groene schedel’ zegt hij. 

Een gek idee om met een groene schedel door het leven te gaan en niemand die het ziet.