Een collega vertelt me, een aantal jaren geleden,
dolenthousiast over haar mooie gebruinde benen. Haar benen hebben inderdaad een
lekker kleurtje. Ze heeft haar bleke benen met zelf bruinende crème omgetoverd
tot prachtige gebruinde benen.
Ik ben er niet zo van. Straks heb je kleurverschil en
donkere vlekken. Overtuigd legt ze me nogmaals uit dat het heel makkelijk in
gebruik is. Het vlekt echt niet als je goed oplet. Mijn armen en gezicht kleuren
in de zomer wel. Maar mijn benen en voeten blijven altijd een stuk lichter. Ze
heeft me overgehaald. Ik wil mijn witte benen ook zo mooi gebruind hebben, net
als dat zij heeft.
Nadat ik het zelfbruinende goedje (van uiteraard hetzelfde
merk) gekocht heb, ga ik aan de slag. Het smeert lekker uit. Ik houd mijn
aandacht er goed bij, want ik wil een mooi en egaal resultaat. En wat denk je?
Het resultaat is geweldig. Ik ben blij. Ik heb ze ook. Ik heb mijn bleke benen
ook omgetoverd tot prachtige gebruinde benen. Het is gelukt!
Helaas kan ik mijn gebruinde benen ’s avonds niet laten zien
op het ‘Daklozenfeest’ in Silvolde. Het regent dat het giet. Dus ik trek mijn hoge
zwarte Dr. Martens laarzen aan. Het is een geweldig leuke en gezellige avond,
ondanks het vieze natte weer.
’s Nachts kom ik thuis en trek mijn laarzen uit. Ik schrik.
Ik aanschouw mijn benen met lichte vlekken. Ik lijk wel een giraffe! Door het
zweten en schuren in mijn laarzen is het prachtige mooie bruine kleurtje op
sommige plekken van mijn benen afgegaan. Het ziet er niet uit!
Het is een heel karwei om weer enigszins egale benen te
krijgen. Ik scrub er grondig op los alsof het een lieve lust is.
Ik leg me er bij neer. Ik ga met bleke benen door het leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten