Alles gaat hangen

'Hee Bianca, hoe is het dan met je?'

Samen met mijn moeder loop ik over de markt. Een leuke vrouw spreekt me aan. Ik ken haar van de sportschool en carnaval en kom haar vaker tegen. 

Ik zeg dat het goed met me gaat. 'Maar je hebt toch wat? We missen je op de sportschool. Er werd gezegd dat er iets met je achillespees is. Dat stond op Facebook.' Terwijl ze dit zegt, kijkt ze naar beneden naar mijn benen. Hier is alleen een litteken te zien. Lachend leg ik haar uit dat waarschijnlijk iemand mijn blog over mijn afgescheurde achillespees niet goed heeft gelezen. Dit is namelijk ruim acht jaar geleden.

De laatste tijd ben ik inderdaad bar weinig wezen sporten. De klad zit er een beetje in. De ene keer heb ik er mijn hoofd niet naar staan. Een andere keer kan ik me er niet toe zetten of laat ik een andere afspraak voorgaan. Wat een slappe muts ben ik ook. Ik moet mezelf wat harder aanpakken en weer gaan. Van drie tot vier keer per week naar zo nu en dan een keer kan echt niet. Ik moet beter voor mezelf zorgen. De tijd van lanterfanten is niet verkeerd geweest, maar nu wel voorbij. Eerlijk gezegd mis ik het sporten ook. Ik word stram en stijf en mis de gesprekjes op de sportschool.

Daarnaast merk ik dat de zwaartekracht meer invloed op mijn lijf heeft nu ik geen zestien meer ben. Alles gaat hangen als je ouder wordt, behalve je tandvlees.

Dus… volgende week pak ik de draad weer op.