Daar zit ik weer, een paar weken geleden inmiddels. In de
zwarte leren draaistoel.
Ik kijk in de grote spiegel voor me. Achter me prijkt
een grote zilverkleurige vaas met fleurige bloemen. Muziek op de achtergrond.
Ik zit bij de kapper met de mooie naam ‘Sentimento per Capelli ‘, wat ‘gevoel
voor haar’ betekent. En gevoel voor haar, dat heeft ze. Ze denkt mee en voelt
aan wat ik wil en bedoel. Ze begrijpt me. Al heel wat jaren kom ik er. In die
tijd hebben we toch een soort van band opgebouwd. We delen gebeurtenissen en
lachen om elkaar. Het is altijd leuk om haar weer te zien en bij te kletsen.
Eigenlijk is ze naast kapster ook maatschappelijk werkster. Want net als ik
zullen er zoveel anderen in de stoel plaatsnemen en een en ander te vertellen hebben. Ik denk dat ze heel wat
verhalen te horen krijgt. Die van mij zullen echt niet de ergste zijn.
Ze constateert dat er steeds meer grijze haren op mijn hoofd
verschijnen. Asblond is het zéér zeker niet. Zilver klinkt in mijn ogen
vriendelijker dan grijs. We houden het erop dat er zilveren haren uit mijn
hoofd groeien. Nee! Er groeit glitter uit mijn hoofd. Dat vind ik leuk klinken!
Niet lang daarna zit ik met wel honderd stukjes folie in
mijn haar. Eerlijk is eerlijk, ik zie er niet op mijn meest sexy uit in de
kappersstoel. Daarnaast is het ook nog erg bewerkelijk. Ze zegt dat ze het met
liefde doet. We lachen.
Naast gevoel voor haar heeft ze ook gevoel voor humor en
mensen. Ik mag haar graag. Ik vind haar een leuk mens.
Een paar uurtjes later stap ik tevreden naar buiten met mijn
nieuwe haar.
Een glimlach verschijnt op mijn mond als ik denk aan de
glitter die uit mijn hoofd groeit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten