Speeddaten in Varsseveld

Dit kan niet waar zijn! Waar hangt de camera? Is dit Candid Camera of Bananasplit?

Daar zit ik. Een aantal jaren geleden alweer. Ik heb me opgegeven voor een speeddate. Aangezien ik vrijgezel ben en de mannen niet aanbellen bij mijn voordeur, probeer ik maar eens wat. Ik hoor je denken… Waarom Varsseveld? Ja, dat vraag ik mezelf ook af.

We zijn met zeven vrouwen en vijf mannen. Van de vijf mannen stellen er vier zich voor als kammereûj (kameraden).

Kameraad één zit voor me. Ik moet echt goed mijn best doen om het gesprek op gang te houden. Hij is halverwege de veertig en woont bij moeder  thuis. Heeft geen rijbewijs. Ik ben erg benieuwd hoe hij het gaat aanpakken als zijn toekomstige vriendin wat verder weg woont. Meneer één heeft een hele logische oplossing. Vriendin in spé kan hem ophalen en rijden.

Kameraad twee zit voor me. Heel verrassend… Hij woont ook bij moeder thuis. Ik ben benieuwd of hij aan sport doet. Nee hoor, tuurlijk niet. Hij is hovenier en hangt de hele dag al op de greep... Ik kijk om me heen of ik ergens camera’s zie hangen. Echt, dit geloof ik niet!

Kameraad drie neemt plaats. Hij is, net als zijn kammereûj, niet zo spraakzaam. Dus ik begin te vragen naar zijn hobby’s. Hij krijgt een twinkeling in zijn ogen en komt tot leven. Hij begint enthousiast te praten over zijn geweldige hobby. Hij is er helemaal vol van. Hij is helemaal in to cavia’s fokken… Ongelofelijk! Dit verzin je niet.

Verrassend genoeg heb ik geen enkele match. Omdat ik geen match heb, word ik uitgenodigd voor een volgende gratis speeddatesessie.

Voor mij blijft het een eenmalige poging.

Ik ben een grappige belevenis en een vermakelijk verhaal rijker.