Iets met schaapjes

Vijf paar panterprintsloffen zie ik voor me op de grond. De sloffen komen uit de magnetron en zitten lekker warm aan onze blote voeten. De zool is gevuld met lijnzaad. Het is een hele uitdaging om je te verplaatsen op deze sloffen. Enigszins normaal lopen op deze kittige creaties is onmogelijk. In mijn ogen zijn het meer ‘zitsloffen’.

Samen met vier vrouwelijke collega’s zit ik in een badjas thee te drinken in een vrouwenbadhuis. Nadat we de thee en wat lekkers op hebben, begeven we ons naar een Turks stoombad. We worden verwend met een haarwassing, warme overgieting en een complete lichaamsscrub. Wat is dit genieten. Zelf geniet ik het meest van de lichaamsscrub. De kracht van de herhalende beweging vind ik zalig. Daarnaast kom ik erachter dat het heerlijk is om tegelijkertijd masserende handen op mijn benen, armen én rug te voelen. Heerlijk. Met mij genieten mijn collega’s. We genieten in stilte. We zijn samen nog nooit zo stil geweest.

Na onze behandelingen zitten we relaxed in onze badjas nog wat na te kletsen. Het lijkt alsof we in een huiskamer zitten en een weekendje weg zijn. De een ligt met opgetrokken benen op de bank onder een dekentje en de ander hangt wat onderuit. We luisteren naar elkaars zienswijze en interesses. De ontspanning zorgt voor verwarring. We luisteren naar een collega. Ze spreekt over een situatie waarbij iemand genoeg geld heeft om niet meer te werken. In plaats van schaapjes denkt ze vermoedelijk aan iets anders. Deze avond ontstaat er een nieuw gezegde.
‘Die heeft z’n eieren op het droge.’

Geheel ontspannen gaan we huiswaarts.