'Hoe noem je dat? Een Anticonceptie-broek?’
Ik ben in gesprek met een leuke man. Het onderwerp in ons gesprek komt op broeken met een laag kruis. Hij noemt het een ‘Anticonceptie-broek’. Hij weet zeker dat een vrouw niets overkomt als ze zo’n broek aanheeft. Het is zó niet attractief en verre van verleidelijk volgens hem. Ik kijk hem lachend aan. Hij spreekt namens alle mannen van Nederland. We lachen er samen om.
Ik ben in gesprek met een leuke man. Het onderwerp in ons gesprek komt op broeken met een laag kruis. Hij noemt het een ‘Anticonceptie-broek’. Hij weet zeker dat een vrouw niets overkomt als ze zo’n broek aanheeft. Het is zó niet attractief en verre van verleidelijk volgens hem. Ik kijk hem lachend aan. Hij spreekt namens alle mannen van Nederland. We lachen er samen om.
Ik heb ook zo’n broek. Sterker nog, ik heb er drie. Zelfs een
van joggingstof. Die heb ik ’s avonds graag aan als ik op de bank lig, nadat ik
gesport en gedoucht heb. Dus ik heb er eigenlijk vier. Ze zitten heerlijk.
Echt! Ik begrijp dat mannen het niet aantrekkelijk
vinden omdat je de billen niet kunt zien. De vrouwelijke vormen en rondingen
zijn verre van zichtbaar. Zelfs mijn moeder vindt het verschrikkelijk als ik deze broek aanheb. Ze vindt het verre van appetijtelijk. In feite heb je een zak met pijpen aan. Echt flatteus
is het niet, dat is waar.
Inmiddels heb ik deze broek omgedoopt naar ‘werkbroek’. Toch
moet ik eerlijk zeggen dat ik hem wel erg graag aan heb.
Er zijn dagen die ik als ‘Nationale werkdag’ in het leven
roep, zodat ik heerlijk in mijn ‘Anticonceptie-broek’ kan rond huppelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten