Het is een grappig en duidelijk geschreven boek. Ruby Wax’
eigen ervaringen met depressiviteit deden haar besluiten om haar tv-carrière op
een laag pitje te gaan zetten en de menselijke geest te bestuderen.
Ik lees dat veel mensen het zichzelf lastig maken. Bijvoorbeeld
door te denken wat een ander wel niet zou kunnen denken dat jij denkt. Of dat je
steeds bezig bent met wat een ander van je vindt. Zoals ik lees, zitten er in veel hoofden kritische stemmetjes. Deze zelfkritische gedachte
maakt ons gestrest, angstig en depressief. Het is van belang om rust te vinden
in deze hectische wereld en je denkgewoonten te veranderen.
Ook beschrijft ze dat we ver zijn afgedwaald van normaal zijn.
De theorie van Ruby Wax is, dat je kunt zien hoe geestelijk gestoord iemand is
door naar zijn of haar badkamer te kijken. ‘Als
mensen denken dat ze een kroonluchter, een bad van Italiaans marmer en een
toilet dat meer dan drie functies heeft (tegenwoordig spelen sommige ervan
zelfs Rachmaninov als je de deksel opendoet en ze besproeien je met
seringenparfum nadat je hebt geplast) nodig hebben. Een badkamer is de plek
waar je geen kouwe drukte moet hebben omdat het slechts om jou en de boodschap
gaat. Er is daarbinnen geen ruimte voor narcisme, het is slechts een toilet. Op de wc is niemand
een ster. Onthoud dat en je zult ver komen in het leven.’
Tijdens mijn toiletbezoek dacht ik aan haar woorden. Zelf
formuleer ik het vaak wat minder keurig door te zeggen dat we allemaal moeten
poepen. De boodschap is hetzelfde. 😉
Geen opmerkingen:
Een reactie posten