Tijgeren

Nu! Dit is mijn kans! 

Ruim anderhalf jaar geleden heb ik mijn vijfentwintigjarig werkjubileum bereikt. Het was ook het jaar dat ik boventallig werd. Mijn manager vroeg me of ik het jubileum wel wilde vieren. Gezien de boventalligheid. Het is toch dubbel. Wat dacht jij dan! Zeker wil ik het vieren. We gaan knallen!

Ik had zin in een gezellig feest met collega’s, mijn ouders, broer, schoonzus en beide nichtjes. En een gezellig feest is het geworden.

Mijn nichtjes van zeven en negen jaar staan achter de bar. Ze mogen helpen met glazen spoelen en af en toe een keer een biertje tappen.

Ik heb het altijd nog een keer willen doen. Net als in die reclame. Die vrouw die zo heerlijk sensueel over de bar tijgert. Dit is mijn kans! Dit is mijn feestje. Ik kruip op de bar.

Alhoewel ik me minder sensueel voel als die vrouw in de reclame, heb ik helemaal mijn moment. Ik geniet. We lachen.

Na mijn uitspatting word ik van de bar afgeholpen. Een collega komt naar me toe. Ze zegt verwonderd, ‘Jouw nichtjes, ze kijken er niet eens van op dat hun tante over de bar tijgert.’ Ze is verbaasd dat deze meiden het heel gewoon vinden.

Wat later denk ik hier over na. Ik vind het grappig en ben trots tegelijk.

Trots op deze dames.