Een vloedgolf aan woorden blijven elkaar opvolgen en
opvolgen en opvolgen.
'Wanneer houdt dit op?' Te veel woorden en details worden het
universum in geslingerd. Sommige mensen blijven maar praten en praten. Ik merk
dat ik het lastig vind om gefocust te blijven. Er worden 'bij-verhalen' verteld waardoor ik de draad nog meer kwijt raak.
Het filteren van het gesprek lukt me niet omdat ik
halverwege de onuitputtelijke overdadige hoeveelheid aan informatie al
afgehaakt ben. Ik raak het spoor bijster. Ik heb moeite om me te concentreren
op de lading woorden, informatie, details en bijzaken. Er wordt veel gesproken
maar (in mijn ogen) weinig gezegd wat er toe doet. 'Wat wil je zeggen? Wat is de
kern?' Door het luisteren naar al deze informatie vergeet ikzelf bijna waar ik
mee bezig ben of waarvoor ik ergens moet zijn.
Verbale incontinentie is moeite hebben met de spraak
ophouden. Tot een gesprek komt het amper omdat luisteren erg lastig wordt als
je alleen maar aan het praten bent. Het is eigenlijk een vorm van verbaal
overgeven. Er is geen houden aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten