Jager gezocht

‘Jij bent, net als ik, een vrouw die zelf haar hert schiet.'

Ik ben in een gesprek met een vriendin. We hebben ergens afgesproken om bij te kletsen. We praten over haar relatie en over mijn leven zonder man.

‘Wij zijn de nieuwe generatie vrouwen. Een vrouw die zelf haar hert schiet. We hebben geen man nodig die voor ons een hert schiet. Mannen moeten daaraan wennen. En al helemaal als hij na de jacht thuiskomt en een konijntje heeft geschoten. Terwijl hij ziet dat jij net jouw hert, welke je hebt geschoten, op tafel legt.’

Met deze beeldspraak maakt ze duidelijk dat wij als vrouwen zelfstandiger geworden zijn. Dat mannen hierdoor soms denken dat wij ze niet nodig hebben. De verhoudingen zijn ietwat veranderd ten opzichte van de jagende man die met het vlees thuiskomt. Hij zorgt op deze manier voor zijn vrouw. De tijd waarin we leven heeft ons zelfstandiger gemaakt. Maar ook onze levenservaringen maken ons tot wie we zijn. Mannen moeten daaraan wennen.

Als ik naar mezelf kijk kan ik zeggen, dat ik me heb ontwikkeld tot een vrouw die het (meeste) zelf kan en moet doen. Al wil dit niet zeggen dat ik geen man nodig heb.

Ik wil een man die samen met mij gaat jagen. Zo’n man die het niet erg vindt dat ik mijn eigen hert schiet.

Daarnaast vind ik het niet erg dat hij met een geschoten konijntje thuiskomt.  😉