Je bent praktisch en degelijk. Ik zou je zo kunnen gebruiken. Een tweede leven gunnen. Maar ik ben zuinig op je. Je zult nu haast een eeuw oud moeten zijn als ik terugreken.
Honderd jaar geleden. Zo’n andere tijd. Tegenwoordig gaan weinig
spullen honderd jaar mee. Als iets stuk is, koop je een nieuw exemplaar. Ik vind
het stom dat je met een computer moet uitlezen wat er met je auto mis is. Een
onderdeel vervangen? Het is nog maar de vraag of dat kan. Veel spullen zijn er
voor gemaakt om een bepaald aantal jaren mee te gaan. Een paar maanden geleden
pakte ik mijn strijkijzer. Ik druk door het handvat heen. Helemaal verpulverd. Ik
merk dat ik zo nu en dan toch wel wat heimwee naar ‘het oude’ heb.
Op haar fiets nam ze je met haar mee. Naar haar werk. Jarenlang
ben je de trouwe tas van tante Riek geweest.
Voor mij ben je een tas met emotionele waarde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten