Nippend van de thee kijk ik over mijn theeglas heen. Ik kijk
in het vrolijke gezicht van mijn collega. Ze is een stralende verschijning en
heeft bijna altijd een blij gezicht.
Dit keer zie ik nog meer twinkeling in haar ogen. Ze staat
op het punt om iets grappigs te vertellen. Ik kan het aan haar zien.
Soms heb je, dat je bij het zien van iemand, gelijk
terugdenkt aan iets. Iets wat ooit gebeurd is of gezegd is. Ook al is het jaren
geleden, je zit gelijk weer in dat moment. Zo ook bij het verhaal van mijn
collega. Elke keer als ze dame in kwestie ziet, moet ze er aan denken. Ze vindt
het hilarisch.
Mijn collega begint met een lachend gezicht te vertellen
over iemand die ze kent. Deze dame is in het ziekenhuis. Ze heeft een operatie
gehad. Voor controle heeft ze een afspraak. De behandelende arts checkt hoe het
met haar is. Hij vraagt haar hoe het met haar stoelgang is.
Waarop de dame vrolijk en tevreden antwoordt 'Nou dokter,
hij gaat weer met glans van de schans!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten