Volgers

dinsdag 13 februari 2018

Carnaval in Waskuupstad

Languit op de bank liggend, denk ik terug aan de afgelopen dagen. Mensen, gesprekken en gebeurtenissen passeren nog eens de revue. 

Carnaval in Waskuupstad is net een reünie. Het voelt als verbroedering.

Wat er zoal gebeurt in Waskuupstad:
- Twee mannen in sporttenue sjouwen een turnkast (compleet met magnesium) mee naar alle kroegen. Bij café de Peer wordt de kast voor de ingang gezet. Jong en oud klimt over het toestel om binnen te komen. Dit geeft hilarische taferelen. Zittend op de kast nuttigen de heren zelfs een biefstukje in de keuken bij Heitkamp.
- Een vrouw vertelt dat ze een nieuwe liefde heeft. Waarop haar wordt gevraagd 'He-j um al lang?' 
- Biertjes krijgen zomaar ineens een vreemde vorm.
- Jong en oud maakt plezier met elkaar.
- Een man vertelt een vrouw dat hij gek is van indianen. De vrouw belooft de volgende dag een veer voor hem te dragen. Of zijn dit indianenverhalen?
- Horen dat er vijf jaargetijden zijn in plaats van vier. Namelijk lente, zomer, herfst, winter en carnaval.
- Mensen zijn blij en lief voor elkaar. Mensen geven elkaar een borrel en complimenten. 

Als meisje van veertig plus kan ik je zeggen, dat het vieren van carnaval zwaarder voelt dan jaren geleden. Mijn knie heb ik elke dag goed ingesmeerd. Nu geeft hij het echt op. Een hoek van negentig graden maken, lukt nu even niet. Toch neem ik dit voor lief.

Het popverbranden gaat vanavond door zonder mij. Aan het einde van de carnaval wordt er, ter afsluiting, een pop van hooi verbrand. Vanmiddag heb ik het popverbranden voor de kinderen wel gezien. Met z'n allen staan we in de kou heen en weer te deinen op de muziek. De pop wordt aangestoken. Althans... er wordt geprobeerd om de pop aan te steken. De fakkel om de pop aan te steken, wil niet branden. Lachend moeten we denken aan zo'n zelfde moment van een jaar eerder. Toen lukte het ook niet om de fakkel aan te steken. Broerlief liep destijds met zijn Zippo-aansteker naar voren om een helpende hand toe te reiken.

Broerlief loopt ook nu naar voren om te helpen. Het lukt niet om de fakkel aan te steken. Na een onderonsje wordt er wat vloeistof uit een jerrycan over de fakkel gegoten. En yes! De fakkel vat vlam. De pop wordt aangestoken. Broerlief vertelt dat er dieselolie over de fakkel was gegoten. Waarop ik mezelf hoor zeggen dat je hiervoor toch benzine gebruikt. Waar haal ik deze wijsheid vandaan? Ik blijf mezelf verbazen.

Ik kijk terug op een paar mooie dagen. En als ik goed om me heen heb gekeken, velen met mij.

Daor geet ’t um!


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten