Stinkende vis

‘Na drie dagen gaat de vis wel stinken’ vang ik op. Het is even stil.

‘Wat zeg je?’ hoor ik een andere collega haar vragen. ‘Ja je weet wel, het spreekwoord dat de vis na drie dagen wel gaat stinken’. Weer is het even stil. ‘Dat bestaat niet, dat is geen spreekwoord’ zegt mijn andere collega. ‘Jawel, dat is als je met familie op vakantie bent, dan gaat de vis na drie dagen stinken’ wordt er geantwoord.

‘Het klinkt meer alsof een geheim na een poosje op een vervelende manier naar buiten komt’ zegt de andere collega weer. Ze schateren het uit met hun tweetjes. Ik lach mee. Om het nog erger te maken hoor ik ‘Of was het vier dagen?’

Ik haak af. Dit kan toch niet waar zijn. Dit spreekwoord is volgens mij uit de duim gezogen. Tranen van het lachen lopen over de wangen van mijn collega’s. Papieren zakdoekjes worden tevoorschijn gehaald. We gieren het uit.

Mijn collega van het visspreekwoord gaat via Google naarstig op zoek naar spreekwoorden met vis. Zij blinkt uit in het verzinnen van nieuwe spreekwoorden. Zo kwam ze een poosje geleden met het spreekwoord ‘Als er kaas in huis is, wil je geen kaas’. Hier heb ik echt ook nog nooit van gehoord.
Het blijkt dat haar moeder haar vaak heeft gezegd, dat ze geen kaas wilde als er kaas in huis was en als er wel kaas in huis was, dat ze het niet wilde. Met andere woorden als iets voorhanden is wil je het niet en als het er niet is wil je het wel. In haar brein heeft ze dit als spreekwoord opgeslagen.

Totaal verbijsterd hoor ik haar zeggen ‘Hoe kan het dat ik zulke spreekwoorden weet? Dit kan toch niet waar zijn.’ Net als haar vinden wij het ook wonderbaarlijk. Een paar seconden later zegt ze ‘Maar jullie snappen het wel!’ Ze zegt dat ze deze spreekwoorden vaak gebruikt en het grappige is dat mensen ‘O ja, precies’ zeggen. Behalve nu.
‘Misschien heb ik wel een nieuw spreekwoord verzonnen!’ Mijn andere collega komt niet meer bij. Ze snakt naar adem.

Dan hoor ik een blij verraste stem ‘Ik heb het gevonden!'
‘Bezoek en vis blijven drie dagen fris! Het betekent dat je gasten niet te lang moet laten logeren want dan ga je je aan hun gewoonten ergeren.’

Het is zo lang als het breed is.

En stinkende vis? Daar zit een luchtje aan.

Gevonden

‘Oh Bi… wat zag ik? Klopt het wat ik op Facebook zag?’

Ik knik wat beteuterd een ‘ja’ naar mijn collega. Eind december heb ik vriendlief een leren armband met inscriptie cadeau gegeven. Afgelopen weekend heeft de armband zijn eigen pad gekozen. En dat is niet meer aan de arm van vriendlief. Amper een kleine maand heeft de armband aan de arm van mijn vriend mogen bungelen. Op Facebook heb ik een bericht geplaatst. De kans is klein, maar mocht iemand hem vinden dan is het toch leuk om hem terug te krijgen.

Een tweede collega mengt zich in het gesprek. ‘Soms vinden mensen wel eens iets’ zegt ze met een zeer verstandig gezicht. Ik kijk haar vragend aan. Mijn wenkbrauwen lichtelijk opgetrokken. ‘Jaahaa! Soms vinden mensen wel eens iets!’ zeg ik gekscherend.  We schieten met ons drieën in de lach. ‘Oh, wat een brain fart!’ lacht ze verder. Ze bedoelt uiteraard dat er wel eens wat teruggevonden wordt. Bijvoorbeeld een knuffel van een kindje. Een beertje die aan de andere kant van Nederland gevonden wordt en weer terugkeert naar het beer-loze kindje.

Zo vertelt ze dat ze een keer medicatie in de trein heeft gevonden. Ze heeft destijds gelijk actie ondernomen en hiervan melding gemaakt. Niet veel later die dag reageerde de dame die het verloren was. Deze dame was ontzettend opgelucht omdat ze de medicatie dagelijks nodig bleek te hebben.

‘En ze is zélf ook al eens gevonden!’  zegt mijn andere collega. ‘In de trein’ vult ze aan. ‘Zeker door de conducteur’ zeg ik. Wat blijkt? Op 16-jarige leeftijd is ze in de trein in slaap gevallen. Bij de controle van de wagons, voor de nachtstalling op het rangeerterrein, heeft de conducteur mijn slapende collega gevonden.
Nadat hij haar voorzichtig wakker heeft gemaakt, mocht mijn lieftallige nog wat slaperige collega meerijden. Deze alleraardigste conducteur heeft haar met zijn auto thuisgebracht.

Met grote zorgvuldigheid is dit gevonden voorwerp teruggebracht bij haar ouders.