Gênant

‘Hee Bi, hoe was je weekend?’ Ik vertel dat mijn weekend leuk en gezellig was tot op een ‘Bridget-Jones-achtig-tafereel’ na.

Ze kijkt me met lachende en vragende ogen aan. Zij is degene die mij vaak vergelijkt met ‘Bridget Jones’ en me zo door het leven ziet gaan. En eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat Bridget dit ook zo had kunnen overkomen.

Tijdens een gezellig etentje klets ik honderduit en drink een paar rode wijntjes. Ik heb het naar mijn zin, ben in goed gezelschap en de wijn en het eten smaken heerlijk. Aan het eind van de avond wordt er gevraagd of ik nog een toetje wil. Ik besluit om deze avond met Irish coffee af te sluiten. Ik geniet van mijn speciale koffie met een heuse kick. Heerlijk!

Maar dan komt het… Op de terugweg in de auto word ik niet goed. Ik voel me verschrikkelijk. Zo vreselijk slecht! Dit resulteert in vier noodstoppen in de berm. Waarbij ik je verdere details zal besparen. Hoe gênant is dit? Ik blijk wel duizend keer sorry gezegd te hebben. Ik had het liefst willen verdwijnen en in rook willen opgaan. Gewoon helemaal weg uit deze situatie. Vreselijk!

Nadat ze is uitgelachen over mijn schaamte opwekkende gebeurtenis, is ook haar gêne verdwenen. Je bent zo eerlijk zegt ze en begint lachend te vertellen.

Een hele poos geleden is ze samen met een vriendin op de fiets naar een erg leuke jongen gegaan. Onderweg krijgt ze ontzettend last van buikkrampen. Aangekomen op de plaats van bestemming, vraagt ze direct bij het naar binnen gaan of ze naar het toilet mag. Het is een ontlading van jewelste. De hele fanfare komt voorbij. De derde symfonie van Beethoven is er niks bij. Wat een toestand. Afijn… ze is opgelucht en zoekt haar vriendin op en vraagt waar die leuke jongen is gebleven. Deze leuke jongen zat buiten… vlakbij het open wc-raampje en heeft een gratis concert van de plaatselijke fanfare te horen gekregen.   

Nu kom ik niet meer bij van het lachen. Hilarisch!